Bu soruyu şu sıra o kadar çok duruma yöneltebilirim ki aslında.
Nereden başlasam...
Tabi ki Türkiye'den! Ben Almanya'ya gelirken aslında ortalık ne kadar da süt limandı değil mi? Ya da en azından toplumsal olarak öyle gözüküyordu. Tüm eylemler bireysel ,düşünsel ve düşseldi !
Sanırdım ki bir park, bir kaç ağaç uğruna iki elin parmaklarını geçmeyecek insan sayısıyla yapılacak bu eylem.Yıllar geçmiş ,insanlar çok değişmişcesine o bir kaç ağaç binlerceyi topladı meydanlara. Üst sebepken alt sebep oldu pankartlarda.
Türk tarihinde belki de en apolitik olan 90'lar kuşağı politik oluverdi canı gönülden.
Yeni yeni terimler kazandırıldı dilimize.Hatta sayemizde belki de İngilizceye bile "chapulling" :)
Artık sosyal medya başta olmak üzere bütün basın-yayım araçlarında o kadar çok bu şekilde yazılar yazıldı yorumlar yapıldı ki haddim olmayaraktan bir yenisini daha ben eklemeyeceğim buraya.
Yıllar mı geçti üstünden diyebileceğim ikinci konu "özlem"! Sadece bir kaç ay olmasına rağmen ailemi ve arkadaşlarımı çok özledim:( Bir de İstanbul'u! Dizilerde geçen boğaz manzarası sahnelerini durdurup bir kaç dakika boş boş bakıp hasret gidermeye çalışacak hale geldim artık :)
Sanki yıllar mı geçti üstünden alt tarafı ne kadardır herkesten her şeyden uzakta yaşıyorum ki diyorum bir yandan ama bir yandan da hayatımda ilk defa bu kadar hızlı olgunlaştığımı hissediyorum.
Çok kez farklı durumlardaki kendimle tanımış oldum aslında.
Öyle insanlarla tanıştım ki; asla öyle olmak istemediğime , öyle çocuk yetiştirmeyeceğime karar verdim.
Ve öyle insanlarla tanıştım ki; sadece bir kaç saatte onlardan gerçekten çok fazla şey öğrenip, kendime dair onlar sayesinde bir şeyler fark edip kendi kendime minnet borcuna girdim.Onların her ne kadar haberi olmasa da ,ki artık olacak sanırım :) , onlar için yemekler yaptım,masa hazırladım, o borcumu kendimce ödemeye çalıştım.Çok keyif aldım. Her şey beğenildi daha da keyif aldım:)
Türkiye'de insanlar ,arkadaşlarım eylemdeyken ,direnirken ben burada bunu yedim, buraya gittim gibi şeylerle sosyal medyayı ve zihinleri daha da sığlaştırmaya elim gitmedi günlerdir. Ama blogum benim deşarj olma yöntemimmiş aslında.Çok yıllar geçmiş gibi üstünden ,çok birikti fotoğraflar ve anlatılacak şeyler.Anlatamadıkça daha da biriktiler sanki.
Sizce kaç yıl geçmiştir bunların olabilmesı için hayatımın üstünden ?
Nesnel değil ama öznel çok yıllar geçti bence benden .
Bir kere yaş aldım ben burada,az şey mi :)
Bir yerlerden devam etmek istedim artık normal hayatımın en keyifli akışına, yanlış olduğunu düşünenler varsa artık affola...
#gününfotosu bilmem kaç oldu , kaç yayımlanmayan fotoğraf geçti üstünden bilmiyorum ama bu daha çok "anlatacaklarım var" oldu .
görüşcez
Nereden başlasam...
Tabi ki Türkiye'den! Ben Almanya'ya gelirken aslında ortalık ne kadar da süt limandı değil mi? Ya da en azından toplumsal olarak öyle gözüküyordu. Tüm eylemler bireysel ,düşünsel ve düşseldi !
Sanırdım ki bir park, bir kaç ağaç uğruna iki elin parmaklarını geçmeyecek insan sayısıyla yapılacak bu eylem.Yıllar geçmiş ,insanlar çok değişmişcesine o bir kaç ağaç binlerceyi topladı meydanlara. Üst sebepken alt sebep oldu pankartlarda.
Türk tarihinde belki de en apolitik olan 90'lar kuşağı politik oluverdi canı gönülden.
Yeni yeni terimler kazandırıldı dilimize.Hatta sayemizde belki de İngilizceye bile "chapulling" :)
Artık sosyal medya başta olmak üzere bütün basın-yayım araçlarında o kadar çok bu şekilde yazılar yazıldı yorumlar yapıldı ki haddim olmayaraktan bir yenisini daha ben eklemeyeceğim buraya.
Yıllar mı geçti üstünden diyebileceğim ikinci konu "özlem"! Sadece bir kaç ay olmasına rağmen ailemi ve arkadaşlarımı çok özledim:( Bir de İstanbul'u! Dizilerde geçen boğaz manzarası sahnelerini durdurup bir kaç dakika boş boş bakıp hasret gidermeye çalışacak hale geldim artık :)
Sanki yıllar mı geçti üstünden alt tarafı ne kadardır herkesten her şeyden uzakta yaşıyorum ki diyorum bir yandan ama bir yandan da hayatımda ilk defa bu kadar hızlı olgunlaştığımı hissediyorum.
Çok kez farklı durumlardaki kendimle tanımış oldum aslında.
Öyle insanlarla tanıştım ki; asla öyle olmak istemediğime , öyle çocuk yetiştirmeyeceğime karar verdim.
Ve öyle insanlarla tanıştım ki; sadece bir kaç saatte onlardan gerçekten çok fazla şey öğrenip, kendime dair onlar sayesinde bir şeyler fark edip kendi kendime minnet borcuna girdim.Onların her ne kadar haberi olmasa da ,ki artık olacak sanırım :) , onlar için yemekler yaptım,masa hazırladım, o borcumu kendimce ödemeye çalıştım.Çok keyif aldım. Her şey beğenildi daha da keyif aldım:)
Türkiye'de insanlar ,arkadaşlarım eylemdeyken ,direnirken ben burada bunu yedim, buraya gittim gibi şeylerle sosyal medyayı ve zihinleri daha da sığlaştırmaya elim gitmedi günlerdir. Ama blogum benim deşarj olma yöntemimmiş aslında.Çok yıllar geçmiş gibi üstünden ,çok birikti fotoğraflar ve anlatılacak şeyler.Anlatamadıkça daha da biriktiler sanki.
Sizce kaç yıl geçmiştir bunların olabilmesı için hayatımın üstünden ?
Nesnel değil ama öznel çok yıllar geçti bence benden .
Bir kere yaş aldım ben burada,az şey mi :)
Bir yerlerden devam etmek istedim artık normal hayatımın en keyifli akışına, yanlış olduğunu düşünenler varsa artık affola...
#gününfotosu bilmem kaç oldu , kaç yayımlanmayan fotoğraf geçti üstünden bilmiyorum ama bu daha çok "anlatacaklarım var" oldu .
görüşcez
